Ergens in Nepal weet iemand waar ik woon. En hoe groot mijn wc is, en waar ik douche. Klinkt een beetje eng stalkerig, maar het komt door mijn makelaar. Hij had plattegronden van mijn huis nodig, en ergens in Nepal konden wizzkids die netjes maken. En goedkoop, gok ik, maar dat geeft niks. In Nepal moeten ze ook boodschappen doen, dat snap ik best.
De plattegronden waren er, alles stond netjes op de kiek, op Funda met die hap. Terwijl ik dit tik is dat zo’n uurtje of acht geleden en ik heb nu al zeven kijkers in mijn balboekje, en een open huis. Ik had gehoord dat de woningmarkt aantrok, maar hier moest ik eventjes van huilen, van de schrik.
Hartstikke naïef natuurlijk, want ik weet nog goed hoe wij destijds hals over kop verliefd werden op de plek. Toen was het nog een vooroorlogse woning ,,met authentieke details’’ wat behalve begerenswaardig glas-in-lood en prachtige granito vloeren ook betekende dat er nog jute elektrische bedrading tevoorschijn kwam, en dat we een dakkapel hadden waar pannetjes onder moesten bij een hoosbui. De mooie details bewaarden we, de tand des tijds poetsten we weg, alles werd gemoderniseerd en langzaam werd het ons paleis, met een park.
Om de kijkers te plezieren ruim ik nu alles op. De strijkplank waarnaast mijn ex mij ten huwelijk vroeg. Het eerste rompertje van mijn zoon, dat dagen gestreken klaar lag in het grote bed voor zijn komst. Ik pluk bloemen uit mijn dwaaltuin, en weet van elke plant nog waar ‘ie vandaan komt.
De makelaar heeft, met hulp uit Nepal, de waarde vastgesteld in kubieke inhoud, ligging en grondoppervlak. Voor mij zit de waarde in de blinde roes van de beginjaren, het geluk dat mijn kind hier het levenslicht zag, de kaarsen die er brandden voor heel ernstig zieken, en ook de vele tranen die er zijn vergoten. Al die ervaringen, van extase tot rouw, hebben mij tot een rijk mens gemaakt en de moed gegeven de boel op te pakken en opnieuw te beginnen. Jij hebt dat huis ziel gegeven, zegt mijn zus, en dat mag ik nu elders nog eens doen. Onbetaalbaar, en niet in een plattegrond te vatten. Zelfs niet door een wizzkid in Nepal.
Mijn huis op Funda